Drama films
Top beste biografische films aller tijden
Senna ()
Alternatieve titel: Ayrton Senna: Beyond the Speed of Sound
Documentaire, Biografie
minuten
Yip Man ()
Alternatieve titel: Ip Man
Actie, Biografie
minuten
Nr. 24 ()
Alternatieve titel: Number 24
Biografie, Drama
minuten
Tina ()
Alternatieve titel: Tina Turner
Documentaire, Biografie
minuten
Max Manus ()
Alternatieve titel: Max Manus: Man of War
Biografie, Oorlog
minuten
Waarom kunnen we geen genoeg krijgen van biopics?
Elton John, Freddie Mercury, Elvis: over al deze popsterren zijn de afgelopen jaren biografische films verschenen. En we hebben nog genoeg mooie biopics in het verschiet, over Madonna, over Dolly Parton en over Leonard Bernstein, bijvoorbeeld. Waarom kunnen we geen genoeg krijgen van deze biografische films? "Mensen hebben behoefte aan lekkere films en als je ergens lekker drama hebt met fijne muziek, dan is het dit wel", zegt filmkenner Floortje Smit in De Nieuws BV.
Hollywood was naarstig op zoek naar wat werkt nu de tijd van lockdowns (voorlopig) achter ons ligt. En, het magische woord waar zij op stuitten is 'nostalgie', zegt legt Floortje Smit: "Iedereen heeft nu zin om zich lekker een beetje te wentelen in iets wat bekend is. En, zo'n biopic is bij uitstek iets waar je lekker van kan genieten."
Een veilige keuze
Smit: "Persoonlijk denk ik niet dat mensen per se terug willen naar het verleden. Maar mensen hebben behoefte aan lekkere films en als je ergens een lekker drama hebt met fijne muziek, dan is het dat wel. Dus dat werkt gewoon." En wat werkt in Hollywood, dat wordt natuurlijk breed uitgemeten. Dus worden we niet met één biopic verwend, maar met een scala aan biografische films.
"Het is eigenlijk al voor c
Het ABC van de biografie is een wat onevenwichtig geheel (drie sterren)
Biopics, biografische films dus, nemen het vaak niet zo nauw met de waarheid. Zo bestaat er een film over de Amerikaanse senator Ted Kennedy, Chappaquiddick. Centraal staat het onfortuinlijke auto-ongeluk dat het leven kostte aan zijn campagnevoerster Mary Jo Kopechne. Volgens de film reageerde Kennedy daarop met de verzuchting: ‘I’m not going to be president.’ Sowieso wordt Kennedy in die film neergezet als een weerzinwekkende idioot. Dat citaat is echter uit de duim gezogen en Kennedy was over de brede linie behoorlijk onkreukbaar.
Zelfs wanneer zulke fictieve elementen de verkoop van bioscoopkaartjes opstuwen, dan nog is het schetsen van een apert onjuist beeld van een historische figuur een doodzonde voor een biograaf. Aldus Hans Renders en Nigel Hamilton. Behalve de Kennedy-kletskoek geven zij nog tientallen voorbeelden van suggestiviteit en onzin in levensverhalen in Het ABC van de biografie, dat gelijktijdig is verschenen in het Nederlands en in het Engels. 26 essays met tips en trucs voor biografen, op alfabet gerangschikt. De schrijvers vinden de tijd rijp voor deze handleiding omdat de biografie als genre zich mag verheugen in een ongekende populariteit, van boek en film tot musical.
Een g
Afgelopen zaterdag werd tijdens het Nederlands Film Festival de Louis Hartlooper Prijs uitgereikt. De onderscheiding voor beste filmpublicatie van het afgelopen jaar gaat naar Jaap Cohen voor zijn boek De bolle Gogh. Kevin Toma kreeg de oeuvreprijs.
Naast Cohens biografie van de in vermoorde filmmaker, boog de jury zich over vier andere publicaties: Frans Weisz: Dagboek van een filmmaker van Harry Hosman, In de ogen van Medusa: Filosofie en de duistere spiegel van horror van Dimitri Goossens, Kind van de zon. Portret van een eigenzinnige filmmaker van René van Nie, en Lichaam en steen: over film van Camiel van Winkel.
“Drie van de vijf boeken gaan over de Nederlandse filmindustrie en schetsen met name een beeld van de jaren ’70 tot en met begin jaren ”, noteerde de jury. “Het valt op dat de filmwereld in die tijd een bastion was waar mannen het voor het zeggen hadden. Vrouwen werden voornamelijk gereduceerd tot mooi plaatje op het doek, een beeld dat bevestigd wordt in de wonderlijke autobiografische tijdscapsule Kind van de zon van Renévan Nie, maar ook rondwaart in de boeken over Weisz en Van Gogh. It’s a man’s world, of als we onze jury bezien, mogen we dan voorzichtig concluderen: it was a man’s world.”
Over de winnaar zegt de jury dat Cohen “een bijna liefdev