Dennis nilsen doodsoorzaak
De Vlaamse thrillerauteur Darline Degheldere kennen we onder andere van Blanco. Nu is ze terug met De biograaf. Hoog tijd voor een vragenvuur!
Wat inspireerde je om De Biograaf te schrijven, en hoe ontstond het idee voor het verhaal?
Ik zag een documentaire over seriemoordenaar Dennis Nilsen. De man werd als bij toeval ontmaskerd en was ‘trots’ op zijn prestaties. Hij was blij dat hij zijn verhaal met iemand kon delen. Daaruit ontstond het idee om een seriemoordenaar tegen de lamp te laten lopen en hem vervolgens te doen overgaan tot enkele bekentenissen. Maar dat was een beetje te simpel. Vandaar zijn ongewoon verzoek om zijn levensverhaal te laten optekenen door een auteur die hij daarvoor zelf aanduidt.
Jouw personages voelen vaak levensecht aan. Heb je een specifieke methode om hen zo geloofwaardig neer te zetten?
Misschien is het belangrijk te weten dat de psychologie van de ‘gewone’ mens, maar zeker die van moordenaars mij al heel lang triggert. Waarom handelen mensen op een bepaalde manier? Heeft dat te maken met hun verleden? Zijn ze zo geboren of gaandeweg zo geworden? En ik probeer me altijd voor te stellen/te achterhalen waarom iemand op een bepaalde manier reageert.
Voor De Biograaf heb een vijftal boeken over seriemoordenaars gelezen en ook
DES - Miniserie
Nadat de politie ontdekt dat de afvoer van een appartementencomplex verstopt zit door menselijke resten, meldt de dader zich bij de politie. Dennis Nilsen, de verdachte, is tot verbazing van de politie meer dan bereid om zijn verhaal te doen. DES is een zeer interessante miniserie met goede vertolking en een verbazend en verontrustend verhaal, maar wat vooral fantastisch is om naar te kijken, is het acteerspel van Tennant. Hij geeft niet alleen al qua uiterlijk een verontrustend beeld, maar ook qua vertolking geeft hij een ijskoud en macaber beeld van de gedragingen en motieven van Nilsen. Alleen al door zijn vertolking is dit een hele grote aanrader. Voorderest is dit een qua aantal afleveringen een korte miniserie, maar wel een heel interessante.
Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Eigen Collectie.
Lees meer
De Boekgrrls
Een soort moderne 'Schuld en boete', zo zou je Brian Masters 'Killing for company' kunnen beschrijven. Biograaf Masters verdiepte zich dit keer in het leven van de Engelse seriemoordenaar Dennis Nilsen. Why? is de vraag die hij zich stelde, en het antwoord daarop wordt degelijk aangepakt.
Masters voerde gesprekken met Nilsen en dat zou hij weten: iedere dag ontving hij minstens één brief van Nilsen, die ook worstelde met het waarom. Het boek is ingedeeld in de hoofdstukken Arrest, Origins, Childhood, Army, Police and Civil Service, Victims, Disposal, Remand, Trial en Answers. Er staan foto's in, er zijn tekeningen bijgevoegd van de slachtoffers door Nilsen in de gevangenis gemaakt, en er staan stukken in uit de brieven en de dagboekherinneringen van Nilsen.
Door de sobere en de sensatieloze stijl van Masters is het boek een fascinerende speurtocht geworden naar de drijfveren van Nilsen, en een verkenning in de wereld van 'goed en kwaad'.
De lezer leert Dennis Nilsen kennen, geboren in 1945 in een Schotse vissersplaats, als derde kind van de Schotse Sylvia Whyte en de Noorse soldaat Olav Nilsen. Pa schitterde door afwezigheid, en Dennis trok het meest op met zijn grootvader Andrew, die overleed toen Dennis zes was. Nilsen schreef:'My troubles started here. It
De Boekgrrls
Een soort moderne 'Schuld en boete', zo zou je Brian Masters 'Killing for company' kunnen beschrijven. Biograaf Masters verdiepte zich dit keer in het leven van de Engelse seriemoordenaar Dennis Nilsen. Why? is de vraag die hij zich stelde, en het antwoord daarop wordt degelijk aangepakt.
Masters voerde gesprekken met Nilsen en dat zou hij weten: iedere dag ontving hij minstens één brief van Nilsen, die ook worstelde met het waarom. Het boek is ingedeeld in de hoofdstukken Arrest, Origins, Childhood, Army, Police and Civil Service, Victims, Disposal, Remand, Trial en Answers. Er staan foto's in, er zijn tekeningen bijgevoegd van de slachtoffers door Nilsen in de gevangenis gemaakt, en er staan stukken in uit de brieven en de dagboekherinneringen van Nilsen.
Door de sobere en de sensatieloze stijl van Masters is het boek een fascinerende speurtocht geworden naar de drijfveren van Nilsen, en een verkenning in de wereld van 'goed en kwaad'.
Een detectiveserie waarin de moordenaar zich direct aangeeft? Des te beter
Als je er niet op den duur muf en arm en dik en somber van zou worden, zou ik best mijn bestaan kunnen vullen met het eindeloos kijken naar Britse detectives. Hoe Britser, hoe beter. Daar zijn er heel veel van, en er komen nog elke dag nieuwe bij, zodat je nooit zonder komt te zitten.
De terugkerende elementen – een inspecteur die vergeefs tracht te stoppen met roken of een hogergeplaatste die het onderzoek tegenwerkt – zijn voor je gemoed wat een kop thee is voor je slokdarm. En omdat de detectives in je herinnering uiteindelijk één reusachtige kluwen gaan vormen, kan er in geval van nood ook worden overgegaan op recycling. Zolang de NPO af en toe een serie als Des op NPO Plus achterlaat, als een vondeling voor de deur van een gastvrije familie, hoeft het zo ver niet eens te komen.
Des (begin 2021 ook op televisie, de data volgen nog) gaat over seriemoordenaar Dennis Nilsen, een schitterende, onderkoelde rol van David ‘Broadchurch’ Tennant. Nilsen heeft werkelijk bestaan. Hij is twee jaar geleden gestorven, maar in de jaren zeventig en tachtig vermoordde hij doodgemoedereerd junks en dakloze jongens die hij bij hem thuis had uitgenodigd. Nilsen werd pas ontmaskerd toen hij klaagde over een ve