Zelfmoord liefdesverdriet biografie
Monica Nieuwenhuijse-Thijsen Mensenkind
Bas werd als kind mishandeld en op zijn achttiende het huis uitgezet; als dakloze gaat hij door het leven met zijn rugzak van de buurvrouw, met daarin zijn bijbel, met de woorden van Emmanuel, zijn vriend.
Fictie
Nederlands | pagina&#;s | Den Hertog, Houten |
Gedrukt boek
Stierf Bredero aan liefdesverdriet?
Nieuws • 29 augustus
Heeft Bredero () zelfmoord gepleegd uit liefdesverdriet? René van Stipriaan, auteur van de nieuwste en veelgeprezen biografie De Hartenjager. Leven, werk en roem van Gerbrandt Adriaensz. Bredero (Querido), acht dat waarschijnlijk al kan hij het niet % zeker bewijzen.
Daarvoor ontbreken nu eenmaal harde gegevens. Maar passages uit het werk en uitlatingen van tijdgenoten kort na Bredero's plotselinge dood op jarige leeftijd brengen hem tot die conclusie. Het vierhonderdste sterfjaar van de Bredero is aanleiding voor een reeks activiteiten, waaronder veel opvoeringen van zijn toneelwerk. Op onl/programma vindt u een overzicht, plus allerlei achtergrondinformatie over Bredero en zijn Amsterdam.
Jozefien Mombaerts brengt &#;Een pleidooi voor zelfmoord&#;: &#;Durf de gedachte toe te laten&#;
Ze deelt huis, tuin en baby met Johan Heldenbergh, en heeft gotspe in overvloed. Toch koestert ze zelfmoordgedachten. Sterker nog: ze schreef er tegen alle adviezen in een theatermonoloog over. Wat drijft actrice Jozefien Mombaerts?
Wanneer we Jozefien Mombaerts treffen in een koffiebar in de Gentse Dampoortwijk kunnen we haar montere, hoogenergetische verschijning moeilijk rijmen met het loodzware sérieux van de monoloog die ze eind deze maand presenteert in De Kopergietery in Gent. Met Een pleidooi voor zelfmoord gaat Mombaerts de controverse niet uit de weg. Het onderwerp zit in de taboesfeer en met haar woordkeuze gaat ze in tegen alles wat hulpverleners verstandig en wenselijk achten. Maar, bezweert ze tijdens ons gesprek, het is haar niet om effectbejag te doen, wel om the greater good. Op de website van De Kopergietery wordt Pleidooi aangekondigd met een snelvoetige conversatie tussen een hij en een zij. Hij heeft het lastig met de titel, probeert haar op andere gedachten te brengen. Zij houdt voet bij stuk. Terwijl hij de vingers in de oren steekt, stapt zij het podium op.
Rond mijn zevende zocht ik de limieten van mijn eigen lichaam op. Ik ging in bad kopje-ondSpotlight: Liefdesverdriet en zondebesef bij Bredero
Bredero is ongrijpbaar. Over zijn leven is nauwelijks iets bekend. Hij werd in geboren en hij overleed op jarige leeftijd in het jaar waarin de Dordtse synode van start ging – reden om hem vier eeuwen later te herdenken. Maar verder? We moeten het voor het grootste deel doen met zijn werk, en –dat heeft de geschiedenis wel geleerd– het is gevaarlijk om uit dat werk zomaar een levensverhaal af te leiden.
Negentiende-eeuwers kenden op dat punt weinig aarzeling. Zij lazen de gedichten die Bredero aan Agniete of Margriete of welke andere vrouw ook wijdde, als rechtstreeks voortkomend uit de rijke levens- en liefdeservaring van de dichter. Dat is ook verleidelijk: Bredero slaat in dit soort verzen een uiterst persoonlijke toon aan, en je kunt als lezer bijna niet anders denken dan dat hij uit eigen ervaring spreekt. Uit zijn verzen rijst een beeld van een losbollerige, tragisch verliefde, geestige dichter, een beeld dat tot diep in de twintigste eeuw bleef bestaan.
Maar niets bleek minder waar. In , bij de herdenking van Bredero’s e sterfdag, presenteerde de Vlaamse hoogleraar A. A. Keersmaekers zijn grote vondst: hij had niet alleen nieuwe gedichten van Bredero ontdekt, maar kon ook hardmaken dat de gedichten voor Margriete n
Ik schrijf omdat ik graag met mezelf op een stoel zit
De liefde voor taal groeide toen ik leerde lezen. Het is een verhaal dat mijn mama altijd vertelt. Ik bleef hangen bij het woordje pop, omdat ik het geweldig vond dat je dat in twee richtingen kon lezen. Ik bleef dat gedurig controleren, van links naar rechts en van rechts naar links. Als je het ondersteboven zet, krijg je ‘dod’: je kunt het in alle richtingen draaien en keren en er op verschillende manieren naar kijken.
Ook de boeken van Joke van Leeuwen waren voor mij een revelatie. Want geloof het of niet: ik las eigenlijk niet graag. De personages en verhalen in boeken vond ik weinig herkenbaar. Maar bij van Leeuwen was het anders. Wat er in de hoofden van kinderen in haar boeken gebeurde, dat gebeurde ook bij mij. Daardoor ging ik nadenken en begon ik echt te houden van literatuur.
Je studeerde Germaanse talen en maakte destijds een thesis over liefdesverdriet. Waarom liefdesverdriet?
Het is iets waar ik zelf ‘all the way’ in ga. Ik heb ooit vijftien jaar liefdesverdriet gehad. Op den duur was het een beetje ‘zich wentelen in’ omdat die intense emotie blijvend inspiratie geeft. Ik vroeg me vaak af: als ik hier overheen kom