Tanja nijmeijer boek
Terrorisme-expert Beatrice de Graaf en de foute beeldvorming rond Tanja Nijmeijer
Opinie
• •leestijd 4 minuten
Het had op zijn aardigst gezegd een ontzettend boeiende en tegelijk schokkende aflevering van 'Medialogica' opgeleverd: professor en veelgevraagd en geprezen terrorisme-expert Beatrice de Graaf gebruikte een fictieve roman als belangrijkste inspiratie voor journalistiek werk.
Helaas, ondanks dat de informatie al geruime tijd beschikbaar was en iedere leek genoemde bronnen had kunnen checken, bleef de Nederlandse pers volledig stil. Totdat de Vlaamse Marleen Bosmans besloot het huiswerk, dat logischerwijs de Nederlandse journalistiek toebehoorde, dan maar zelf op te pakken. Afgelopen jaar reisde ze naar Colombia voor een bezoek aan de bekende Groningse ex-guerilla Tanja Nijmeijer die zich als jarige aansloot bij de FARC. En dat resulteerde in een artikel waardoor tijdens het lezen de schellen van je ogen vallen.
Jarenlang was de consensus, voor wie googelde op haar naam in Nederlandse bronnen, dat we hier te maken hadden met een terroriste. Met een kindermoordenaar. Of toch zeker iemand met bloed aan haar handen. De oorsprong van deze informatie? Onder meer een boek over de tien 'gevaarlijkste vrouwen ter wereld' geschreven door Beatrice de Gra
Alejandra was geen commandant-meisje. Maar mijn e-mailadres bracht haar in de problemen. Ze werd ervan beschuldigd mijn lover te zijn en om die reden bedreigd met de dood. Snel verdween ze uit het kamp. Haar echte vriendje, Familia, was in plaats van ’s nachts bij Oscar en mij de wacht te houden stiekem naar het andere kamp gelopen waar Alejandra werd vastgehouden.
Op dit soort deserties stond de doodstraf en de spanning in het kamp liep hoog op toen een van de commandanten het nieuws kwam vertellen. Die “keel-doorsnijdt-beweging” kwam een aantal keer voorbij. Dergelijke executies waren blijkbaar normaal.
Het viel gelukkig mee. De verloren zoon verscheen snel weer in het kamp en ook Alejandra werd gespaard. Maar ik zag haar nooit meer terug.
Vriendschapsverzoek
Jinek heb ik dus ook al wat jaartjes niet gezien, al werd ik wel voor andere actualiteitenprogramma’s uitgenodigd zodra er iets aan de hand was met Colombia of ontvoeringen. Zo ook toen Derk Bolt en Eugenio Follender van het tv-programma Spoorloos werden gegijzeld door de ELN, een zusterorganisatie van de FARC. Toen ik ‘s nachts thuiskwam van een optreden bij RTL Late Night en mijn Facebook checkte, bleek dat ik een vriendschapsverzoek had gekregen van een dame in Florida: Alejandra.
Ze verafschuwde de FARC inmi
Tanja Nijmeijer
Ik ben bij de guerrilla gegaan in de vaste overtuiging dat ik de jungle nooit meer uit zou komen. Dat ik mijn leven zou wijden aan - en zou geven voor - de gewapende strijd. In besloot die guerrilla dat er een vredesproces moest komen dat, in tegenstelling tot eerdere pogingen, tot een ontwapeningsproces leidde. Mijn leven in de jungle werd plotseling onderbroken en ik begon mijn re-integratieproces in de Colombiaanse samenleving. Pech? Geluk? Een geluk bij een ongeluk?
Dit boek is een relaas van wat ik gezien en beleefd heb. Dat hoeft niet per se te passen in het beeld dat de meeste Europeanen van de FARC, of van Colombia, hebben. Er zijn getuigenissen beschikbaar van slachtoffers van ontvoeringen, van soldaten, van politici, maar dit is mijn verhaal, de getuigenis van iemand die er nog steeds van overtuigd is dat er een andere wereld mogelijk is.
Het Parool
''Het verhaal van Nijmeijer, die internationaal bekend werd omdat eerst haar dagboeken uitlekten en later omdat ze aanschoof bij vredesbesprekingen tussen FARC en de Colombiaanse overheid, is vaker opgeschreven door journalisten, maar nog nooit zo gedetailleerd als nu in haar autobiografie.''
Cyril Rosman
Knack
''Tanja Nijmeijer is openhartig in de terugblik op haar leven bij de FARC.''
Ik ben bij de guerrilla gegaan in de vaste overtuiging dat ik de jungle nooit meer uit zou komen. Dat ik mijn leven zou wijden aan en zou geven voor een revolutionair ideaal. In besloot die guerrilla dat er een vredesproces moest komen dat, in tegenstelling tot eerdere pogingen, ook nog eens tot een ontwapeningsproces leidde. Mijn leven in de jungle werd plotseling onderbroken en ik begon mijn re-integratieproces in de Colombiaanse samenleving. Pech? Geluk? Een geluk bij een ongeluk? Dit boek is een relaas van wat ik gezien en beleefd heb. Dat hoeft niet per se te passen in het referentiekader dat de meeste Europeanen van de farc, of van Colombia, hebben. Er zijn getuigenissen beschikbaar van slachtoffers van ontvoeringen, van soldaten, van politici, maar dit is mijn verhaal, de getuigenis van iemand die er nog steeds van overtuigd is dat er een andere wereld mogelijk is. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie
- Onderwerpen: Volwassenen
- Biografie & Waargebeurd | Waargebeurde verhalen
- Fragment
- Verteller
- Jorien Zeevaart
- Taal
- Nederlands
- Ook beschikbaar als
- E-book Gedrukt boek Gesproken boek
Meer informatie
- Uitgever
- Hollands Diep, Amsterdam
- Verschenen
- Speelduur
- ISBN
- Speelduur
- 13 uur 19 minuten
- Omvang
- MB
- Aantekening
- vertell
Tanja Nijmeijer: van guerrilla naar vredesproces
Nu 6 maanden 50% korting
Meer dan 1 miljoen luisterboeken en ebooks in één app. Ontdek Storytel nu.
- Unieke aanbieding: start nu vanaf €4,99
- Switch makkelijk tussen luisteren en lezen
- Elke week honderden nieuwe verhalen
- Voor ieder een passend abonnement
- Opzeggen wanneer je maar wilt
6 maanden 50% korting
- beoordelingen
- Lengte
- 13uur 19min
- Taal
- Nederlands
- Format
- Categorie
Non-fictie
Ik ben bij de guerrilla gegaan in de vaste overtuiging dat ik de jungle nooit meer uit zou komen. Dat ik mijn leven zou wijden aan en zou geven voor een revolutionair ideaal. In besloot die guerrilla dat er een vredesproces moest komen dat, in tegenstelling tot eerdere pogingen, ook nog eens tot een ontwapeningsproces leidde. Mijn leven in de jungle werd plotseling onderbroken en ik begon mijn re-integratieproces in de Colombiaanse samenleving. Pech? Geluk? Een geluk bij een ongeluk? Dit boek is een relaas van wat ik gezien en beleefd heb. Dat hoeft niet per se te passen in het referentiekader dat de meeste Europeanen van de farc, of van Colombia, hebben. Er zijn getuigenissen beschikbaar van slachtoffers van ontvoeringen, van soldaten, van politici, maar dit is mijn verhaal, de getuig