Hoe lang heeft het romeinse rijk bestaan

Suetonius Keizers van Rome recensie en informatie over de inhoud van het boek van de Romeinse schrijver. Op 15 oktober verschijnt bij Uitgeverij Athenaeum de Nederlandse vertaling door Daan den Hengst van De vita Caesarum, het boek van de Romeinse biograaf en schrijver Suetonius. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Suetonius Keizers van Rome recensie en informatie

• &#;Het boek is nu verkrijgbaar in een uitmuntende vertaling […]. Ik zal het maar eerlijk bekennen: Suetonius lees je niet om de stijl, om de karakters of om de geschiedkundige waarde, maar om de beruchte uitspattingen en extravagante wreedheden. De Romeinse keizers staan bij het grote publiek bekend om hun decadente en bloeddorstige levenswandel, en wie Suetonius leest kan niet anders dan concluderen dat de meeste keizers die reputatie volledig verdienen.&#; (Piet Gerbrandy, De Groene Amsterdammer)
• &#;Suetonius is de original tour guide langs het panorama van perversieën.&#; (NRC)

Keizers van Rome

• Auteur: Suetonius (Romeinse Rijk)
• Soort boek: biografie, geschiedenisboek
• Origineel: De vita Caesarum
• Nederlandse vertaling: Daan den Hengst
• Uitgever: Athenaeum
• Verschijnt: 15 oktober
• Omvang: pagina&#;s
• Uitgave: paperback / ebook
• B

  Suetonius

  Suetonius belangrijkste romeinse vertegenwoordiger van de biografie, naar antieke opvatting de 'arme zuster' van de historiografie en met zeer bescheiden literaire pretenties. Gaius S. Tranquillus werd omstreeks 70 nC geboren, naar men tegenwoordig aanneemt te Hippo Regius. Uit een vijftal brieven van Plinius minor blijkt dat deze hem als geleerde en als vriend waardeerde. Hij beval hem bij Traianus aan voor de onderscheiding met het ius trium liberorum (Epistulae 10, ); deze maakte hem bibliothecaris en onderHadrianus werd hij diens secretaris (ab epistulis), waaraan in nC door een faux pas tegenover de keizerin een eind kwam.

  Uit de indrukwekkende lijst van zijn werken over zeer gevarieerde onderwerpen uit het openbare en het privé-leven valt te concluderen dat hij daarna nog lang productief bleef in een traditie die mede door Varro en Plinius maior als typisch romeinse belangstelling en verzamelwoede op het gebied van curieuze realia kan gelden. Van al deze werken zijn alleen een aantal biografieën geheel of gedeeltelijk bewaard. Door hun matter-of-fact karakter geven deze een onmisbare aanvulling op onze literaire en historische informatie over de romeinse geschiedenis en cultuur.

  De viris illustribus (Beroemde mannen) was een collectie zakelij

  
  
  

  Heerlijke wreedheden

  Toch lopen er heel wat van zulke optimisten rond, ja, velen van hen krijgen zelfs subsidie van andere optimisten om biografieën te schrijven. Wat een pretenties! Hoewel iedereen na enig nadenken zal toegeven dat de biografie een vorm van fictie is en met wetenschap weinig te maken heeft, blijkt dat besef niet opgewassen te zijn tegen de illusie dat we een beroemdheid persoonlijk zouden kunnen leren kennen. De lezer van een biografie zoekt in feite niets anders dan de lezer van Privé: hij wil weten of Slauerhoff een aardige man was met wie je gezellig een borrel kon drinken, hij speurt verlekkerd naar details betreffende het socialistische seksleven van tante Jet, en bij de laatste jaren van Samuel Beckett zwelgt hij in symptomen die op de ziekte van Alzheimer wijzen. Van mij mag het allemaal, maar ik ben er niet van overtuigd dat dit soort boeken ons inzicht in het werk van de hoofdpersoon verschaft.
  Het lijkt me verstandiger biografieën als literatuur te beschouwen, bijvoorbeeld als historische romans. Eerste vereiste is dan natuurlijk dat het boek meeslepend geschreven is, vol spanning en romantiek, in een stijl die bij het onderwerp past. Komt de auteur met een overkill aan minutieus verantwoorde feitjes, dan haakt de lezer al gauw af.
  In de tweede