Thorbecke
Biografie van de Amsterdamse arts en apotheker, die met name op sociaal gebied vele venieuwingen tot stand heeft gebracht.
- Inhoud
- Non-fictie
- Onderwerpen
- Geneeskundigen; afzonderlijk | Biografieën | Sarphati, Samuel
- Taal
- Nederlands
Meer informatie
- Uitgever
- Atlas, Amsterdam [etc.]
- Verschenen
- ISBN
- Kenmerken
- pagina&#;s
- Aantekening
- Met lit. opg., reg
- Omslagtitel: Sarphati
Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.
Sarphati, armenarts met ambitie
Door verbeteringen in hygiëne en voedselvoorziening en verhoging van de welvaart wist armenarts Samuel Sarphati () de Amsterdamse volksgezondheid structureel op een hoger peil te brengen. Maar hij verwaarloosde zijn werk als arts.
Dweilen met de kraan open. Voor de negentiende-eeuwse armenarts Samuel Sarphati was het al snel duidelijk. In individuele gevallen kon hij als arts van het joodse armenziekenhuis aan de Amsterdamse Rapenburgerstraat veel voor zijn patiënten betekenen. Maar vanwege de vaak erbarmelijke omstandigheden waarin zij leefden, kon hij geen structurele oplossingen bieden voor hun medische noden. Om de gezondheidstoestand van het arme bevolkingsdeel van de hoofdstad echt te verbeteren was meer nodig dan geneeskunde alleen. De razendsnelle ontwikkeling van wetenschap, techniek en industrie in zijn tijd brachten veel verbeteringen echter wel binnen handbereik.
Sarphati raakte gefascineerd door die kansen en ontpopte zich tot succesvol voorvechter van initiatieven op het gebied van onderwijs, vuilverwerking, voedselvoorziening, stadsuitbreiding, werkverschaffing en welvaartsverhoging. Uit de biografie van Sarphati die dit jaar ter gelegenheid van zijn tweehonderdste geboortejaar verscheen, rijst het beeld op van een buitenge
Biografie van de joodse arts, bankier en ondernemer, die een belangrijke rol speelde bij de ontwikkeling van Amsterdam in de negentiende eeuw.
- Inhoud
- Non-fictie
- Onderwerpen: Volwassenen
- Biografieën | Historisch & Politiek | Regionale geschiedenis
- Onderwerpen
- Geneeskundigen; afzonderlijk | Biografieën | Sarphati, Samuel
- Taal
- Nederlands
Meer informatie
- Uitgever
- Bas Lubberhuizen, [Amsterdam]
- Verschenen
- ISBN
- Kenmerken
- pagina&#;s
- Aantekening
- Met lit. opg., reg
- Rugtitel: Samuel Sarphati
Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.
Een andere Sarphati
Dat Samuel Sarphati, de 19de-eeuwse arts naar wie het park in de Pijp is vernoemd, zich sterk maakte voor de armoedebestrijding en de stedelijke vernieuwing in Amsterdam is geen nieuws. Evenmin dat hij de stichter was van het Amstelhotel en het (in afgebrande) Paleis voor Volksvlijt. Maar in hun recente biografie over Sarphati besteden Henne van der Kooy en Justus de Leeuwe ook aandacht aan allerlei andere activiteiten van Sarphati. Een project met veel minder glamour, maar toch bepaald met groot praktisch nut, was bijvoorbeeld Sarphati’s onvermoeibare strijd voor openbare urinoirs en secreten in de stad. De Amsterdamse arts hoopte met de secreten twee vliegen in een klap te slaan: enerzijds moesten ze een eind maken aan de “onkiesche” manier waarop mensen op straten en pleinen “aan hun natuurlijke behoefte” gehoorgaven, en anderzijds wilde Sarphati de uitwerpselen verzamelen om die als mest te gebruiken in de landbouw. Rond werden de eerste secreten in de stad geplaatst, maar de onderneming liep al snel op een mislukking uit. De hokjes, die geen spoeling hadden, zorgden voor flink wat stankoverlast. Daarnaast was vandalisme ook toen al een probleem en werden de secreten regelmatig gesloopt of in de gracht gegooid. Het project werd bovendien financieel e
Samuel Sarphati ()
Onder de Nederlanders die Crystal Palace in bezochten, was de Amsterdamse arts Samuel Sarphati. In het gebouw en het hele evenement herkende hij zijn eigen idealen. Sarphati's leven heeft grotendeels in het teken gestaan van de vooruitgang. Slechts met geldelijke steun van vrienden konden zijn ouders hem, als jarige, in Leiden geneeskunde laten studeren. Zijn huwelijk met Abigail Mendes de Leon heeft hij moeten uitstellen tot , toen hij zelf enige financiële armslag had - haar ouders hadden eerdere aanzoeken afgewimpeld in verband met de bescheiden positie van de familie Sarphati. Bij zijn dood was Samuel Sarphati een figuur van nationale naar eindnoot1.
Deze persoonlijke ontwikkeling vanuit een onbetekenend Portugees-Joods gezin naar de maatschappelijke top in de hoofdstad hing samen met het succes van diverse ondernemingen die hij op touw zette om de welvaart van de mindere klassen te bevorderen en het aanzien van de stad te vergroten. Na zijn promotie in Leiden () vestigde Sarphati zich als arts in Amsterdam. Hij had zich tijdens zijn studie onderscheiden door zijn grote scheikundige belangstelling, wat hem twee gouden medailles opleverde als beloning voor inzendingen op prijsvragen.
Het organisatorische werk lijkt hem overigens meer te hebben gel