Nieuwe biografie hugo claus
Van de Predikherenlei tot de Hotsy Totsy
Mark Schaevers heeft met De levens van Claus een intrigerende biografie geschreven over Hugo Claus, waarin hij een levendig portret schetst van de auteur-kunstenaar en de vele verhalen die hem omringen. Met veel zorg, geduld en kritische analyse heeft Schaevers archieven en getuigenissen samengebracht, waarvan velen tot nu toe onbekend waren in het onderzoek naar Claus. Daarnaast heeft hij ook Claus' werk grondig bestudeerd en een gedetailleerd verhaal gereconstrueerd. Schaevers weet een zekere afstandelijke benadering in zijn boek te combineren met momenten van humor en ontroering, zoals in de pakkende beschrijving van Claus’ laatste levensfase toen hij leed aan Alzheimer en voor euthanasie koos.
De biografie belicht niet alleen het leven van Claus, maar verbindt ook zijn werk, dat vaak autobiografische elementen bevat, met zijn persoonlijke verhaal en plaatst Claus in de context van zijn tijd. Schaevers neemt de lezer mee door Claus' turbulente jeugd, zijn evolutie van nationaalsocialist naar kosmopoliet, zijn verblijf in steden zoals Parijs, Rome, Gent, Amsterdam, Antwerpen en in de Provence, zijn vriendschappen met kunstenaars en auteurs en zijn relaties met diverse vrouwen. Claus was steeds op zoek naar soevereiniteit en vrijhe
Boek met levensverhaal van schrijver Hugo Claus is uit: "Hij heeft zijn oorlogsverleden verzwegen"
"De levens van Claus" is de passende titel van de omvangrijke biografie van Hugo Claus, die behalve schrijver ook kunstenaar en filmmaker was. Het boek van Mark Schaevers probeert "de pijlers van de mythe Claus" onderuit te halen. Bijvoorbeeld het verzwijgen van zijn eigen collaboratie in de Tweede Wereldoorlog.
Kristien Bonneure
Tien jaar heeft journalist en schrijver Mark Schaevers gewerkt aan "De levens van Claus", de dikke biografie van Hugo Claus (). Claus was een van de beroemdste auteurs van ons taalgebied, met bekende werken als de roman "Het verdriet van België", "De Oostakkerse gedichten" of de theaterstukken "Vrijdag" en "Suiker". Claus schreef ook filmscenario's, hij regisseerde, tekende en schilderde.
"Het is een exceptioneel leven waarachter ook exceptioneel werk zit. Ik was te ambitieus om te denken dat ik onder de bladzijden kon blijven", zegt Schaevers. Het boek telt er uiteindelijk bijna , waarvoor de biograaf talrijke getuigen interviewde. Schaevers kende Hugo Claus persoonlijk en publiceerde eerder al over hem.
BEKIJK - Biograaf Mark Schaevers over " “Hugo Claus maakte intens gebruik van de Brusselse culturele infrastructuur, de stad zelf zei hem niet zoveel.” In De levens van Claus, een nieuwe biografie over de schrijver, toont auteur Mark Schaevers hoe Brussel op bepaalde momenten in het leven van Claus een cruciale rol speelde. "Ik vind Brussel een afschuwelijke stad. Een afschuwelijke stad met hybridische mensen.” Hugo Claus, nooit verlegen om een provocatie, geeft in tijdens een interview zijn eerlijke mening over de hoofdstad. En die valt niet bijster positief uit. Vooral de Brusselaars moeten het ongelden. “Ze hebben bijvoorbeeld een manier van zonder ophouden woordspelingen te maken die me ergert.” Ongeveer twintig jaar later lijkt Claus dan weer net het tegenovergestelde te beweren. In een gesprek met Le Vif in zegt hij zonder verpinken: “Ik hield van Brussel en het spijt me dat men het verwoest heeft. Ik ga er niet meer naartoe.” De verwoesting refereert aan de grote afbraakwerken. En “men”, dat zijn de politici en betonkoningen die elkaar vinden in schimmige, lucratieve deals. Maar hoe moeten we de houding van Claus jegens Brussel dan juist opvatten? Als oprecht en gewijzigd doorheen de tijd, of eerder afh Mark Schaevers, De levens van Claus. Biografie. Amsterdam: De Bezige Bij Het lezen van De levens van Claus, de biografie van Hugo Claus () van de hand van Mark Schaevers, levert gemengde gevoelens op. Het is een zeer goed en levendig geschreven boek, waarin bovendien ontstellend veel informatie is verwerkt. Complimenten zijn zeker op hun plaats. Maar wat heb je gelezen als je het dichtslaat? De titel met het meervoud levens is briljant – echt grijpbaar blijkt Claus als mens uiteindelijk niet, en hij was inderdaad actief in diverse hoedanigheden – iemand met een jaloersmakende creativiteit en energie. De nadruk ligt wel, als je het even laat bezinken, op de vele manieren waarop Claus zijn leven, levens en carrière vormgaf. En minder op hoe hij aan zijn oeuvre bouwde. Hij wist de juiste mensen te vinden, de juiste kunstenaars, de juiste letterenmensen, de juiste vrouwen ook – allemaal tot meerdere glorie van zichzelf en het imponerende beeld dat men van hem had. So what, hoor ik zeggen, dat doen schrijvers toch allemaal? Is waar, maar hier lijkt het eigenlijke werk toch lichtelijk onder te sneeuwen – het eigenlijke werk: het schrijven zelf. En het vertalen. Door een schrijversbiografie word je in de gelegenheid gebracht ook achter de s Opvallend is ook hoe geen enkel stadium definitief voorbijgestreefd lijkt: de schrijver begint met vormvaste sonnetten en schrijft die decennia later opnieuw, herneemt decennialang dezelfde thema’s, en ook in zijn leven zijn liefdes nooit definitief voorbij, net zo min als de trauma’s van zijn jeugd. Schaevers is erin geslaagd om licht te werpen op Claus’ complexe levensloop. De beschouwingen over de vele reizen en de talrijke contacten met Nederlandse en vooral internationale schrijvers zijn revelerend. Het wordt duidelijk hoe al die prikkels hun sporen hebben nagelaten in zijn oeuvre. Specifiek voor de poëzie zijn bijvoorbeeld een studiereis naar de Verenigde Staten (voor Een geverfde ruiter) en naar Cuba (voor Van horen zeggen) ongemeen belangrijk gebleken. Ook Claus’ theateractiviteiten, zijn bijdrage tot de film en zijn werk als plastisch kunstenaar krijgen in deze biografie terecht veel ruimer aandacht dan gebruikelijk. Het toont de gedrevenheid van de kunstenaar, ook al leidt zijn gebrek aan specifieke expertise ter zake meermaals tot het falen van het project. Op het vlak van zijn privéleven worden sommige vriendschappen uitgelicht. Onder meer zijn jeugdvrienden Anatole Ghekiere, Roger Raveel, Simon Vinkenoog en Jan Walravens blijken (een tijdlang) cruciaal te zi Brussel in het leven van Hugo Claus: &#;Ik hield van de stad, spijtig van die verwoesting&#;
Recensies Archief
Ton Naaijkens