Langeveld biografie deel 1 colijn
Dr. H. Colijn
Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op
Voor de overige ruim biografieën geldt het volgende:
In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? als u daar belangstelling voor heeft.
Op bovenstaande tekst en gegevens zijn auteursrechten van PDC van toepassing; overname, in welke vorm dan ook, is zonder expliciete goedkeuring niet toegestaan. Ook de afbeeldingen zijn niet rechtenvrij.
De biografieën betreffen vooral de periode waarin iemand politiek en bestuurlijk actief is of was. PDC ontvangt graag gemotiveerde aanvullingen of correcties.
Tweede deel van een biografie van Hendrikus Colijn, de belangrijkste Nederlandse politicus in het interbellum.
Dit gesproken boek in Daisy-formaat is alleen beschikbaar voor mensen met een leesbeperking.
Streamingversie bij Passend Lezen
Hendrikus Colijn,
- Uitgever
- Dedicon, Grave
- Verschenen
- Speelduur
- ISBN
- X
- Kenmerken
- daisy streaming audio
- Aantekening
- Met lit. opg., reg
- Nederlands gesproken
- Integrale weergave van het boek: [Amsterdam] : Balans, - p
Daisy-rom bij Passend Lezen
Hendrikus Colijn,
- Uitgever
- Dedicon, Grave
- Verschenen
- Speelduur
- ISBN
- X
- Kenmerken
- daisy-rom
- Aantekening
- Met lit. opg., reg
- Nederlands gesproken
- Integrale weergave van het boek: [Amsterdam] : Balans, - p
Hendrikus Colijn is misschien wel de meest verguisde Nederlandse president. Hoewel hij tijdens zijn regeerperiode zeer populair was, is hij achteraf zwaar bekritiseerd. Zijn economische beleid zou niet deugen en zijn verkeerde inschatting van de dreiging van Nazi Duitsland is hem zeer kwalijk genomen. Het beeld dat nu van Colijn bestaat is er een van keihard optreden, betuttelende toespraken en struisvogel politiek: ‘Gaat u maar rustig slapen.’ Toen in deel één van de biografie van Herman Langeveld uitkwam, barstte er nog meer verontwaardiging los over Colijn’s acties in Nederlandsch Indië. Toch was Colijn in de jaren dertig voor velen de sterke man die Nederland in een zware tijd nodig had.
Hendrikus Colijn
Hendrikus Colijn wordt op 2 juni geboren in de Haarlemmermeer als zoon van welgestelde boeren. Zijn grootouders horen bij de afgescheiden christenen die het land van Heusden-Altena na de afscheiding ten tijde van Willem I verlieten. Zijn grootvaders en ook zijn vader zijn als ouderling zeer actief in de kerk. Als oudste zoon is hij voorbestemd om de boerderij over te nemen, maar Hendrikus heeft andere plannen. Hij wil het leger in. Zijn vader is hier zwaar op tegen en als compromis gaat Hendrikus in de leer om onderwijzer te worden. Dit was geen succe
Zelden deed een biografie zoveel stof opwaaien als het eerste deel dat Herman Langeveld in publiceerde over het leven van vijfvoudig premier Hendrikus Colijn. In het bijzonder aan de Vrije Universiteit, de thuisbasis van Langeveld, waren de rapen gaar. Vooral twee historici van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme, Jan de Bruijn en George Harinck, weerden zich. De Bruijn richtte zijn pijlen op Langevelds onthulling dat Colijn in Nederlands-Indië oorlogsmisdaden had gepleegd, terwijl Harinck in de bres sprong voor zijn leermeester George Puchinger.
Die was door Langeveld, tezamen met een aantal andere protestantse auteurs, op de mestvaalt van de historiografie gegooid omdat hij geen geschiedenis zou hebben geschreven met de pen, maar met de wierookkwast. Ook vanuit het liberale Leiden werd gemord: Langeveld werd overdreven moralisme verweten. De (toen nog) Leidse historicus Martin Bossenbroek meende dat Langevelds moralisme het historisch inzicht niet vergrootte. En dit waren nog maar enkele stemmen in het koor dat meezong in een heuse Nederlandse Historikerstreit.
Zal het zojuist verschenen tweede deel van de biografie opnieuw een strijd doen losbarsten? Dat is niet waarschijnlijk. Schokkende onthullingen die tot controverses kunnen le
zers geen uitsluitsel geven. Hij wijst er overigens op dat een dagblad als De Telegraaf, vaak niet bang voor een schandaaltje, deze zaak onvermeld liet, volgens de auteur vanwege sympathie voor Colijns politiek. Dit zal zeker een rol hebben gespeeld, maar een beschouwing over de rol van schandalen in de politiek en de bijzondere positie van Colijn in dit opzicht had hier Langevelds wat rechtlijnige concentratie op Colijn moeten completeren. Colijn was kwetsbaar omdat hij zelf zijn persoonlijke leven (zijn werk als militair in Indië, zijn gezinsleven, zijn levensstijl) als politiek wapen inzette. Dit zegt iets over de politiek van die tijd, maar Langeveld doet er niets mee.
In deel twee concentreert de auteur zich op de minutieuze uitwerking van enkele klassieke thema's uit de Colijn-literatuur: vooral fascisme, Gouden Standaard en mei Door deze keuze krijgen we geen beeld van Colijns dagelijkse leven. Nu opteert Langeveld uitdrukkelijk voor een politieke biografie, maar ook het dagelijkse politieke leven komt weinig aan bod. Hoe zag een werkdag van de minister eruit, hoe werkte hij samen met zijn medewerkers, het zijn zaken die hooguit in het voorbijgaan aan de orde komen. Maar wat maakt Langeveld van de thema's die hij heeft gekozen? Bij Colijns defaitisme in mei en j