Vulgate wikipedia

 

Augustinus en Hieronymus

Het was in in Leiden dat ik een doctoraalcollege volgde waar wij ons bezig hielden met de briefwisseling tussen Augustinus en Hieronymus. Twee verschillende karakters, sprekend op zeer verschillende golflengte. Ze wisselden o.a. van gedachten over de nieuwe bijbelvertaling, die H. aan het maken was. Deze zou worden voltooid en bekend worden onder de naam Vulgata. Augustinus, bisschop van Hippo, vroeg zich openlijk af of de oude vertaling niet goed genoeg was (de zgn. itala).

Eerst iets over Hieronymus. Hij was min of meer uit Rome gevlucht en leidde te Bethlehem het leven van een taalgeleerde. Was de hebreeuwse taal machtig, kon zoeken naar de geest van de letter maar ook andersom. Hij vond de briefwisseling met A. vervelend, want de brieven waren al wijd en zijd bekend, voordat de geadresseerde ze in handen kreeg. Wij doen daarom goed ons de gedachtenwisseling voor te stellen als de strijd tussen twee columnisten.

Hieronymus was achterdochtig, wist tegen de ontwapenende psychologie van de bisschop niet op te kunnen. Deze op zijn beurt had een onvoorstelbaar groot geestelijk bereik, zijn geschriften waren politiek, spiritueel, kerkordelijk, hoogst persoonlijk en ook weer filosofisch. Augustinus was hard op weg de geestelijke leidsman te wo

Hieronymus van Alphen ()

Paradoxaal genoeg hield de veelzijdige Van Alphen zich tijdens zijn leven bewust afzijdig van zijn - in eerste instantie zelfs anoniem gepubliceerde - kindergedichten. Het grote succes van Proeve van kleine gedigten voor kinderen () overschaduwde al snel het belang van de auteur als literair vernieuwer, theoreticus en voorloper van het godsdienstig Réveil.

Van Alphen begon zijn loopbaan als advocaat in Utrecht en werd na een aantal jaar procureur-generaal van het Provinciaal Hof. Uiteindelijk bereikte Van Alphen de hoge functie van Thesaurier-generaal der Unie. In zijn persoonlijk leven werd Van Alphen veelvuldig door rampspoed getroffen.

Hiëronymus van Alphen publiceerde dichtbundels, gezangen, gelegenheidsgedichten, literaire verhandelingen, vertalingen, kindergedichtjes, juridische stukken en theologische traktaten. In zijn - door veel tijdgenoten hoog gewaardeerde - poëzie zijn het persoonlijk beleefde christelijk geloof en vaderlandsliefde de hoofdthema's. Van Alphen haalde zich de woede van zijn collega-dichters op de hals door in zijn theoretische werken de - naar zijn mening - ongeïnspireerde, classicistische en zelfgenoegzame Nederlandse dichtkunst uit zijn tijd aan te vallen.

Geboren te Gouda op 8 augustus

Overleden te Den Haag op

San Jerónimo

De katholieke kerk wordt gekarakteriseerd als een van de belangrijkste religieuze bronnen wereldwijd, omdat ze zeer kenmerkend is voor het volgen en doorgeven van de leer van Jezus aan de hele wereld, maar ze wordt ook gekenmerkt door het volgen van de Maagd Maria en ook door enkele heiligen. de kerk, zijnde mannen en vrouwen die zich toegewijd hebben aan het werk in het leven en daarom worden vereerd door religie, in dit geval valt het leven van de heilige Hiëronymus op.

De heilige Hiëronymus, ook bekend als Hiëronymus van Stridon, wordt gezien als een van de vaders van de Katholieke Kerk. Hij staat vooral bekend als degene die de Vulgaat heeft geschreven en wordt zeer gewaardeerd vanwege de vertaling ervan in een populaire editie. Hij is ook erg populair omdat hij de Latijnse vertaling van het boek van de Heilige Schrift, die tijdens de Middeleeuwen in het Romeinse Rijk circuleerde, in andere talen heeft vertaald.

Hij werd beschouwd als een van de meest vooraanstaande figuren vanwege zijn studies in andere talen, zoals Grieks, Hebreeuws en Latijn, en stond bekend om zijn talrijke vertalingen van de Bijbel in de meest invloedrijke talen van die tijd. Om de taal beter te leren kennen, reisde hij naar de betreffende landen en leerde hij ze op die manier kennen

biografie: Hieronymus van Alphen

-

[Gouda – Den Haag ]

dichter en kunsttheoreticus

Voor zijn beroep advocaat en later procureur-generaal van het Hof in Utrecht, pensionaris van Leiden en thesaurier-generaal van de Unie ().

Bij de komst van de Fransen in legde hij als aanhanger van de Oranjepartij zijn functie neer. Met zijn orthodox-christelijke levensvisie en stellingname tegen de geest van de eeuw werd Van Alphen een voorloper van het Réveil. Hij schreef stichtelijke poëzie, w.o. cantaten en kunsttheoretische en religieus-wijsgerige beschouwingen.

Hij verzette zich tegen de rederijkerskunst, pleitte voor een wijsgerig gefundeerde poëziekritiek en waarschuwde tegen overschatting van de nationale poëzie. Van belang zijn in dit verband zijn Digtkundige verhandelingen () en zijn bewerking van Riedels Theorie der schoone kunsten en wetenschappen (–).

Grote bekendheid kreeg en behield hij door zijn in eerste instantie anoniem uitgegeven Proeve van kleine gedigten voor kinderen (3 bundels), –

WERK:

Proeve van stigtelijke mengelpoëzy (; vervolgbundels: , );

Mengelingen in proza en poëzie ();

De waare volksverligting met opzigt tot godsdienst en staatkunde beschouwd ();

Kleine bijdragen tot bevordering van wetenschap en deugd ();

Predikt het evangelium aa

‘Hij, die denkbeeldige karakters schildert, mag zijne verbeelding laten voordspeelen, maar die wezenlijk bestaande schetst, moet liever zeggen, non liquet, dan de gapingen aanvullen’

Dagboek van Een Christen Wijsgeer

Hoofdstuk I
Afkomst en jeugdjaren

De ervaring leert dat iemand soms duidelijker trekken van overeenkomst vertoont met grootouders of andere verwanten dan met zijn eigen vader en moeder. Dit lijkt ook het geval te zijn bij de dichter Hieronymus van Alphen, die nooit de vormende invloed van een vader ondergaan heeft, maar dat gemis gecompenseerd zag door het inspirerend voorbeeld van sommige naastbestaanden. Reden genoeg voor ons om hier de kring van zijn familie te naar voetnoot1

We hoeven daartoe niet zover terug te gaan in het verleden als de bekende Leidse griffier en geschiedschrijver Mr. Daniël van Alphen () deed, toen hij in de herkomst der Van Alphens zochtGa naar voetnoot2 in het adellijke geslacht van Cralingen dat reeds onder de eerste graven van Holland hoog in aanzien stond. Latere genealogen hebben achter heel deze adellijke afstamming een groot vraagteken naar voetnoot3 Zeker is alleen dat er in de zeventiende eeuw zowel te Leiden als te Hanau (Hessen) aan elkaar geparenteerde families wonen, waarvan de L