Hans de booij vermogen
Zanger Hans de Booij : ‘Ik heb een schandaal nodig!’
Dat het ‘niets zonder Annabel’ zou worden, bleken profetische woorden toen Hans de Booij (64) ze in zong. Want wat volgde was een berooid leven vol eenzaamheid, drank en desillusies dat nu, precies veertig jaar later, uitgebreid uit de doeken wordt gedaan in zijn biografie Het wordt niets zonder jou: “Wist je dat ik ooit iets met Goedele Liekens heb gehad? Zeker vijf minuten op het toilet!”
Hans de Booij (Arnhem, ) is voor altijd de man van Annabel (en vooruit, óók die van de iets minder grote hits Thuis ben en Een vrouw zoals jij), maar als we grasduinen door een interview dat wij al in met hem hadden, lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Toen al had hij geen cent te makken, zoals de kop van het verhaal luidde; toen al zei hij dat hij &#x;tot de bottom&#x; was gegaan in Antwerpen: Ik deed alles: drank, shit, ik ging heel ver. Ik kwam uit Apeldoorn (waar Hans opgroeide, red.), niet de meest swingende stad van Nederland, en alles in Antwerpen was nieuw voor mij. Ik heb er enorm veel tijd verloren in het nachtleven, verschrikkelijk. Elke avond bollekes drinken, een drama, een ramp! Het is niet gezond en het is tijdrovend. Je leeft dubbel, dat kon absoluut niet zo doorgaan. Mijn vriendin had ook nog eens
Zo zag Hans de Booij er vroeger uit
Hans de Booij - geboren op 2 juni in Arnhem - is een Nederlandse zanger en liedjesschrijver die vooral bekend werd in de jaren tachtig.
Hij brak door met hits als Een vrouw zoals jij en - natuurlijk - Annabel, en zijn debuutalbum was een groot succes in zowel Nederland als België.
Hoewel zijn muziek populair was, voelde De Booij zich vaak ongelukkig met de muzikale koers. Hij leed onder persoonlijke en financiële problemen, ging failliet en kwam in aanraking met de politie. Hij schreef een boek over zijn levensfilosofie en verkocht dit persoonlijk aan de deur, wat hem wel meer dan verkochte exemplaren opbracht.
In ontmoette hij de Dalai Lama en werd aangetrokken tot het boeddhisme. Hij verhuisde naar Thailand en werkte daar aan zijn comeback. In bracht hij het album Ontsnapt aan een kokosnoot uit en toerde in Nederland. In werd bij De Booij autisme vastgesteld, wat in combinatie met eenzaamheid het niet eenvoudig maakt voor hem. Eind belandde hij met COVID op de intensive care, maar herstelde en vond kracht in het gebed.
Zijn muzikale comeback werd in gevierd met de single De knecht en het album Hoe had ik het anders moeten doen?. Hij verscheen op tv in Sec De Booij studeerde kleinkunst in Antwerpen en werd daarna theatertechnicus voor onder andere Boudewijn de Groot. In het begin van de jaren tachtig vormde hij met Alain Mazijn de cabaretgroep Circus Stupido. Ze brachten een single uit ("We gaan" en "Alles is al gezegd"), geproduceerd door Bram Vermeulen. De groep "Golden Delicious" verzorgde de begeleiding. Muziekuitgever Hans Kusters stelde hem in in staat zijn eerste album op te nemen. Dit album ("Hans de Booij") was zowel in België als in Nederland een succes en leverde de hitsingles Een vrouw zoals jij, Annabel en Thuis ben op. Voor deze successen moest De Booijs eigenzinnigheid wel een beetje worden bijgestuurd. Zijn oorspronkelijke tekst van Thuis ben werd bijvoorbeeld door tekstschrijver Herman Pieter de Boer van zijn scherpe kantjes ontdaan en De Booijs grootste hit Annabel is geen eigen compositie maar een lichtvoetig popliedje van de hand van diezelfde De Boer en componist Boudewijn de Groot. De Booijs eigen werk valt veel meer in de categorie grimmige chansons, zoals Jacques Brel en Ramses Shaffy die vertolkten. In de tweede helft van de jaren tachtig legde hij zich steeds meer toe op die stijl en verder plaatsucces bleef uit. Wel trad De Booij in de loop der jaren regelmatig op in theaters, of in Ant Meanderende rivieren. Smalle dijkwegen waarop het meermaals wachten is op een trekker die in tegengestelde richting wil passeren. De nazomerwarmte hangt in de lucht. Het Land van Maas en Waal is even prachtig als landelijk. Direct aan het water van de Maas vind je een aantal terrassen en Hans de Booij parkeert net zijn fiets voor één ervan. De zanger heeft zijn huurwoning in het nabijgelegen vestingstadje Heusden verruild voor een bestaan op een camping. Toen de uitgever van zijn biografie dit meldde voorafgaand aan het interview klonk dat als een fijne vakantie, niets meer, niets minder. Maar de vork zit anders in de steel, zo zal snel blijken. We volgen Hans naar wat tafeltjes aan het water, bestellen drankjes en vragen hoe het nazomerse leven in de regio hem bevalt. Er klinkt een intense zucht. Droevige ogen piepen onder grijze lokken vandaan. Dan weer een zucht, nog dieper deze keer. Hij schudt zijn hoofd en wordt stilletjes. Na een minuut klinkt het: “Er is een groot woningtekort in Nederland. Ik heb daar nu direct mee te maken en dat is heftig. De chaos in mijn leven is nogal groot. Ik ben failliet gegaan in coronatijd. Door de crisis viel er als zanger niets te werken en daarbovenop raakte ik b Door onze entertainmentredactie 12 apr om Hans de Booij heeft vroeger "nooit een liefdevolle band gekend" met zijn ouders. Dat vertelt de jarige zanger aan De Telegraaf in het kader van zijn biografie Het wordt niets zonder jou, die deze week uitkomt. Daarin vertelt hij onder meer over de moeizame relatie met zijn vader. "Van een 'band' kun je eigenlijk niet spreken", zegt de Annabel-zanger tegen de krant. "Mijn ouders waren afstandelijke mensen, die beiden altijd bezig waren met hun eigen problemen. Ik ben de jongste uit een gezin van vijf kinderen, maar mijn oudere broers en zussen heb ik nooit gekend." Zijn ouders hebben met miskramen en doodgeboorte te maken gehad voordat hij werd geboren, vertelt hij. "Ik weet zeker dat mijn ouders blij waren toen ik er was, maar het trauma dat ze daarvoor hadden opgelopen, heeft hun geluk altijd overschaduwd." "Daar kwam bij dat mijn vader vocht tegen zijn oorlogsverleden. Hij was eind dertig toen hij overspannen raakte. Hij kreeg medicijnen die zijn emoties en gevoelens afvlakten. En ik denk dat ik mede daardoor geen hechte band met hem heb gekregen." Zijn vader was volgens De Booij een onberekenbare man. "Als kind werd ik door hem geslagen. Ik wist niet wat i Hans de Booij: ‘Het leven is afschuwelijk lelijk en prachtig mooi tegelijk’
'Ik ben nog wel naar zijn begrafenis gegaan'