Caransa-ontvoering daders

Maup Caransa stond vanaf halverwege de jaren zestig bijna wekelijks in de krant. Honderden verhalen deden de ronde over deze flamboyante vastgoedmagnaat. Opgegroeid in een arm joods milieu was hij voor de oorlog begonnen in de autosloop rond het Waterlooplein. Tijdens de bezettingsjaren wist hij op raadselachtige wijze startkapitaal te verwerven om daarna fortuin te maken met afgedankte duikboten en Amerikaanse legertrucks. Caransa presenteerde zichzelf als de dynamische ondernemer die het &#;beetje doodse&#; Amsterdam nieuw leven ging inblazen, met de aankoop van onder meer het Doelen Hotel, het Amstel Hotel en Hotel Americain. De pers bejubelde zijn initiatieven aan het Rembrandtplein en elders in de stad. In moest hij de keerzijde ervaren van alle glamour en glitter, toen hij als eerste miljonair in Nederland werd ontvoerd. De daders die met naam en toenaam in de krant hadden gestaan werden nooit gepakt. Maup Caransa kostte het 10 miljoen gulden en blijvende psychische schade.
Wim Pelt schetst in dit boek een fascinerend portret van de legendarische Caransa, én van de lange zoektocht van de biograaf.

Wim Pelt () studeerde geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht en de Universiteit van Amsterdam. Hij promoveerde op Vrede door Revolutie.

heid tot het verkrijgen van handelsgeld. Iemand die zaken deed in de autosloop of de dump kon namelijk niet zo gemakkelijk naar de bank om even wat geld te lenen voor per definitie onzekere handel. Belegde hij aanvankelijk in huizen rond het Waterlooplein, weldra werden dat hotels, café-restaurants en kantoren. In verwierf Caransa het prestigieuze Doelen Hotel als eerste van een aanzienlijke reeks hotels en andere spectaculaire aankopen. Daarnaast ontwikkelde hij projecten waarvan het Caransa Hotel aan het Rembrandtplein het bekendste is. Zijn onroerend-goedaktiviteiten aan dit plein maakten hem daar tot de grootste eigenaar.

Caransa was in die jaren zo populair dat hij in allerlei televisieprogramma's te gast was. Ging hij met zijn vrouw naar een filmpremière dan werd hem voor de camera naar zijn mening gevraagd. Ook door de schrijvende pers werd hij bejubeld. Waarom? Als geen ander wist hij zich te presenteren als een energiek en succesvol zakenman, die nog allerlei fantastische plannen in petto had voor Amsterdam. Er zijn vaak boude beweringen gedaan over Caransa's contacten op het stadhuis, ambtenaren die hem van ‘gouden tips’ zouden hebben voorzien. Wat daar ook van waar mag zijn, vast staat dat de gemeente Amsterdam hem ook meermalen he