Biografie von claudia roth
De man die ten onder gaat. Het posttraumatisch proza van Philip Roth ()
De dood van Roth, die gisternacht op jarige leeftijd in een ziekenhuis in Manhattan overleed, berooft de wereld niet alleen van een van haar belangrijkste en meestgelezen schrijvers maar ook van een jarenlang geheide Nobelprijskandidaat die de prijs evenwel nooit ontving vanwege de anti-Amerikaanse stemming onder de Zweedse juryleden, zoals dat overigens ook grote schrijvers als Vladimir Nabokov en John Updike overkwam. En dat terwijl hij enkele werken schreef die tot de belangrijkste van de Amerikaanse en de Westerse literatuur behoren, waaronder 'Portnoy's complaint' ('Portnoy's klacht') uit en 'The plot against America' ('Het complot tegen Amerika') uit
Met onder meer de satire als wapen, waarschuwde hij keer op keer tegen de xenofobie in het beloofde land van de emigranten
Philip Milton Roth werd in geboren in Newark, New Jersey, in een liberaal joods middenstandsgezin. Steeds opnieuw koos hij in zijn werk zijn eigen achtergrond als uitgangspunt, bijna al zijn hoofdpersonen uit de meer dan dertig romans die hij schreef stammen uit het jaar en uit het ietwat morsige industriestadje Newark. Niettemin maakt hij er steeds weer een ander personage van, met nieuwe ervaringen en gevoeligheden, alsof zij
De ongebonden Philip Roth
Claudia Roth Pierpont is een fan van Philip Roth en dat lees je ook af aan haar biografie over de voor velen controversiële schrijver.
Claudia Roth Pierpont: Roth Unbound - A writer and his books
****
Farrar, Straus & Giroux; pagina's; ca. $ 27
De Nederlandse vertaling verschijnt 10 maart bij De Bezige Bij.
Begin jaren negentig las mijn vader Patrimonium, misschien wel het enige echt autobiografische boek van Philip Roth, die het schreef na de dood van zijn vader Herman in Ik schrijf echt hier cursief, want als Roth ergens groot in is, dan is het wel in zijn schijnbare openhartigheid.
Patrimonium is een emotioneel verhaal over Roths vader, treurig maar ook erg geestig en ontroerend. Dat vond mijn vader, zelf schrijver van een autobiografisch oeuvre, ook, hij vond het aanvankelijk zelfs een prachtig boek - haast mooier, zei hij, dan de meeste boeken van Roth waarin hij een beetje moe werd van alle spiegeleffecten en dubbele identiteiten waarmee Roth zijn personages tooide. Alleen struikelde hij tegen het eind ervan over een passage waarin Herman Roth een Holocaust-overlevende te eten heeft met als doel hem met zijn zoon Philip in contact te brengen. Philip zou wel raad weten met de literaire aspiraties die de man zegt te hebben, want
6 dingen die we nog niet wisten over Philip Roth
De New Yorker-journaliste ontmoette Roth in en voerde sindsdien talloze gesprekken met hem, de weerslag daarvan is nu gepubliceerd als Roth Unbound, een werk waarin Roth Pierpont aan de hand van zijn boeken, chronologisch, door zijn leven heen gaat. (Roth en Roth Pierpont zijn overigens geen familie: toen iemand tijdens een etentje daarnaar vroeg, keek Roth haar met uitgestreken gezicht aan en zei: ‘Zijn wij niet ooit getrouwd geweest?’)
Maait dit het gras onder de voeten van de volgende biograaf vandaan? Niet echt. In Roth Unbound toont Roth Pierpont zich een geweldig analytisch en beschouwend lezer van Roth’s oeuvre, waarbij ze een duidelijke voorkeur heeft (terecht, vind ik) voor boeken als The Ghostwriter, The Counterlife en Sabbath’s Theatre – boven bijvoorbeeld zijn meest succesvolle romans als American Pastoral of The Human Stain (sowieso schiet ze snel door de succesvolste jaren van zijn carrière heen, ). Aangaande zijn diverse ruzies en polemieken toont ze vooral Roth’s visie op de zaken, die vanzelfsprekend gekleurd is; maar tegelijkertijd geeft die gekleurdheid je het gevoel dat je Roth beter leert kennen. Roth blijk minstens één keer per jaar The Godfather te kijken, hij kan alle personages perfec
Pierpont heeft de chronologie als structurerende ingang voor haar biografie gekozen. Zij wandelt soepel door het leven van Roth en bespreekt bij elke levensfase
Philip Roth eert het drekkige leven
Philip Roth is een meester van de opsomming. “Onzuiverheid, wreedheid, mishandeling, vergissingen, stront, zaad – er is geen andere manier om op aarde te zijn.” Het citaat is, hoe kan het ook anders, uit De menselijke smet. “Jarretelgordeltjes in paars, zwart en wit. Het palet van Renoir! Rozerood. Lichtroze. Marineblauw. Wit. Donkerrood. Goud. Rood. Perzik. Zwartgeborduurde beugelbeha’s. Kanten push-up-beha’s met kleine strikjes. Geschulpte kanten halfcup-beha’s. Satijnen halfcup-beha’s. Cup c.” De erotomaan Mickey Sabbath, die in Sabbaths theater de lingeriecatalogus tot een prozagedicht heeft verheven. “Er zijn honderd verschillende manieren om iemands hand vast te houden. Je hebt de manieren waarop de hand van een kind vasthoudt, waarop je de hand van een vriend vasthoudt, de hand van een bejaarde moeder of vader vasthoudt, de hand van de vertrekkenden en de stervenden en de doden vasthoudt.” Swede Levov in Amerikaanse pastorale, die in de keuken van zijn net voltooide huis de hand van zijn overspelige vrouw vasthoudt.
In Roth. Een schrijver en zijn boeken plaveit Claudia Roth Pierpont (geen familie) het verhaal van zijn leven met de boeken die hij heeft geschreven. In ieder hoofdstuk staat een boek centraal, te beginnen met V