Sam en moos moppen

Tailleur, Mozes ()

&#; Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: A.W.J. de Jonge, 'Tailleur, Mozes ()', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL: []

Tailleur, Mozes, entertainer (Amsterdam - Amstelveen ). Zoon van Hijman Tailleur, handelsreiziger, later fabrikant, en Schoontje Erwteman. Gehuwd op met Sophia Wijnschenk (). Dit huwelijk bleef kinderloos.

Max Tailleur werd geboren in een eenvoudig gezin in de Amsterdamse Jodenbuurt. Op de lagere school bleek hij geen goede leerling. Het liefst vermaakte hij zijn klasgenoten met zijn grappen. Dat hij artiest wilde worden stond toen al vast. Nadat hij nog een paar jaar ULO-onderwijs had gevolgd nam zijn vader, die samen met een compagnon een fabriekje in schilderijlijsten was begonnen, de veertienjarige Max in dienst als handelsreiziger. Hij beschikte echter over meer talent om zijn collega's met sterke verhalen en de nieuwste moppen aan het lachen te brengen dan om zijn waren te slijten. Hoewel zijn vader veel geduld met hem had, was ontslag op den duur onvermijdelijk. Ook een betrekking als reiziger in damesartikelen werd om dezelfde reden een mislukking. Daarop vertrok Max in naar Antwerpen om er als diamantslijper in het bedrijf van een oom zijn geluk te beproeven. Maar opnieuw kon hij het niet laten voortdurend d



Max Tailleur lachte om niet te huilen

Jan Luitzen belicht de wrange achtergrond van Max Tailleur. Hij doet dat met anekdotes die vaak amusanter zijn dan de humor van zijn held.

Bij menig gezin was het jarenlang een permanente gast op het kleinste kamertje: een langwerpig, vaak fel gekleurd boekje met een gaatje in de linkerbovenhoek. Ik heb me wel eens afgevraagd of dat de geëigende plaats was om de daarin gebundelde moppen van Max Tailleur () te kunnen waarderen. Ik kon er zelf zelden om lachen en ik kende vrijwel niemand boven de twaalf die de grappen over de schlemielige anti-helden Sam en Moos leuk vond. Tailleur zat in dezelfde categorie als Piet Muyselaar en Willy Walden, de komieken Snip en Snap, wier act aan hetzelfde malheur leed en om wie hele volksstammen in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw dubbellagen. Dat is geen toeval, zo blijkt uit Jan Luitzens biografie van de Joodse humorist, ’Mijn leven was geen mop’. Tailleur heeft het vlak na de oorlog even geprobeerd als tekstschrijver voor het toen razend populaire duo. Hun hofdichter, Jacques van Tol, zat wegens collaboratie opgesloten in een strafkamp. Het was geen succes. Tailleur kon niet schrijven en miste de kennelijke magische van Tol-touch. Het werd evenmin gewaardeerd dat hij voor één nummer twee

`Ik lach om niet te huilen.

In het naoorlogse Nederland was Max Tailleur verreweg de beroemdste vertolker van de Joodse humor. Zijn grote doorbraak kwam in met de opening van zijn legendarische cabaretclub De Doofpot, waar hij Jiddische moppen vertelde en de vooroorlogse Amsterdamse gein koesterde. Alles om het gemis van de in de oorlog omgekomen familieleden te verdringen.

De rijkdom die Tailleurs vergaarde met zijn boeken, platen en de Geinlijn, noch zijn talloze verhoudingen met mooie dames bleken een remedie tegen de geestelijke en fysieke pijn die hem langzaam maar zeker sloopten. `Het was een lijdensweg met veel applaus.
  • : Jan Luitzen
  • : Nijgh & Van Ditmar
  • :
  • : Nederlands
  • : eBook
  • : november
  • : 1
  • : 1 x 1 x 1 mm.
  • : ePub met digitaal watermerk - 2
  • : Biografie en non-fictieproza

€ 6,95

feb. '25,

Beschrijving

Titel: Max Tailleur. Mijn leven was geen mop.
Auteur(s): Luitzen, Jan
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
Jaar: 
Aantal pagina's: 
Bijzonderheden: Mooie staat - zeer uitgebreid - geïllustreerd

Nooit is er een boek geschreven over het leven van meesterkomiek Max Tailleur, maar precies twintig jaar na zijn dood verschijnen er maar liefst twee: een biografie en zijn verzamelde moppen. Een terecht monument voor een grootse komiek. De grote doorbraak van Max Tailleur kwam in met de opening van zijn legendarische cabaretclub De Doofpot, waar hij Jiddische moppen vertelde en de vooroorlogse Amsterdamse gein koesterde. Alles om het gemis van de in de oorlog omgekomen familieleden te verdringen. "Ik lach om niet te huilen."








Zie ook mijn andere advertenties voor nog veel meer boeken over allerlei onderwerpen.

Advertentienummer: m

biografie: Max Tailleur

Mozes Tailleur[Amsterdam - Amstelveen ]

Max Tailleur werd geboren in een eenvoudig gezin in de Amsterdamse Jodenbuurt. Het liefst vermaakte hij zijn klasgenoten met zijn grappen. Dat hij artiest wilde worden stond toen al vast. Nadat hij een paar jaar ULO-onderwijs had gevolgd nam zijn vader, die in schilderijlijsten handelde, de veertienjarige Max in dienst als handelsreiziger. Hij beschikte over meer talent om zijn collega's met moppen aan het lachen te brengen dan om zijn waren te slijten. Ontslag was op den duur onvermijdelijk. Ook een betrekking als reiziger in damesartikelen werd om dezelfde reden een mislukking. Daarop vertrok Max in naar Antwerpen om er als diamantslijper zijn geluk te beproeven. Maar opnieuw kon hij het niet laten voortdurend de boel op stelten te zetten, zodat hij ook hier snel op straat stond.

Werkloos in Antwerpen was Tailleur blij met een engagement bij het theatergezelschap Kindermans om in operettes mee te zingen in het koor. Hij mocht er ook wel eens een rolletje spelen, en met zijn imitatie van de Amerikaanse zanger Al Jolson met het liedje 'Sunny Boy' had hij zijn eerste succes. Tailleur genoot van het artiestenleven, en het feit dat hij weinig verdiende, deed daaraan niets af. Na zeven jaar bij het gezelschap