Amy hoyer

Ernie Brandts
Nooit natrappen

Beschrijving

Uitverkocht op onze website. Via kunt u achterhalen waar het boek eventueel nog wel te bestellen is.

Ernie Brandts () bouwde een prachtige voetbalcarrière op. Absolute hoogtepunten: het winnen van de UEFA Cup met PSV en het met het Nederlands elftal bereiken van de finale van het WK waarin gastland Argentinië zich niet expliciet sterker toonde, maar wat meer geluk had. Hoe Brandts veertig jaar later de emoties bij zijn terugkeer in het voetbalmaffe Argentinië en zijn ontmoetingen met legendes als aanvoerder Daniel Passarella en Leopoldo Luque beleefde, vertelt hij openhartig – zonder rancune. Want Ernie’s karakter kenmerkt zich door loslaten en vergevingsgezindheid.

Als coach kende hij talrijke pieken en dalen. ”Het leven is een afwisseling van eb en vloed,” luidt zijn lijfspreuk. ”Ook de grote Johan Cruijff, die ik tijdens mijn zakelijk avontuur met waterkoelers in Barcelona beter leerde kennen, onderschrijft dat.”

Bij NAC presteerde hij het onmogelijke. Hij loodste de Bredase club naar de derde plaats in de eredivisie. Ongekend! Ondanks dat zette de directie Ernie op straat De reden hiervan wordt in deze biografie uitgebreid beschreven, evenals zijn ervaringen als assistent van de markante Bobby Robson, de sluwe Eric Geret

‘Nooit natrappen’, titel boek Ernie Brandts - Voetbalhumor?

Met als titel ‘Nooit natrappen’ is deze maand een biografie verschenen van oud-topvoetballer en trainer Ernie Brandts, opgetekend door de doorgewinterde sportjournalist Louis Bovée.

Volgens uitgever, Edicola Sport, vertelt Brandts openhartig en zonder rancune over zijn loopbaan als voetballer en trainer. ‘Ernie’s karakter kenmerkt zich door loslaten en vergevingsgezindheid’, meldt de uitgever over Brandts, die met Oranje de finale van het WK in speelde en met PSV de UEFA Cup won. 

Verslaggever Ad Pertijs van BN/De Stem plaatste na lezing van het boek wel wat vraagtekens bij de titel ‘Nooit natrappen’. Volgens Pertijs kun je je afvragen waarom de oud-international en huidige trainer van FC Eindhoven gekozen heeft voor uitgerekend deze titel.

,,Is het voetbalhumor? Of zijn de uithalen in het boek een hartenkreet om erkenning voor alles wat hij heeft gepresteerd als voetballer en vooral als trainer?”, schrijft hij. ,,Feit is dat Ernie Brandts iets meer dan pagina’s lang openhartig zijn ongezouten mening geeft over de mensen in de voetballerij die hem niet serieus namen, bedonderden, of pijn hebben gedaan. Van Eric Gerets, die zijn vriendin probeerde

Ernie Brandts was in het seizoen /17 assistent-trainer bij NEC, maar goede herinneringen aan zijn tijd in Nijmegen heeft de voormalig verdediger van onder meer PSV en het Nederlands elftal niet. Brandts kon totaal niet opschieten met toenmalig hoofdtrainer Peter Hyballa en was er dan ook niet rouwig om dat hij in het kielzog van de Duitser voortijdig de laan werd uitgestuurd door NEC.

"Toen de wegen van NEC en mij gingen scheidden, sprong ik nog net geen gat in de lucht", zo valt te lezen in de biografie van Brandts genaamd ‘Nooit Natrappen’, geschreven door Louis Bovee. "Peter Hyballa heb ik nooit meer gezien, alleen anderhalf jaar later een keer bij NOS Studio Voetbal waar hij, druk gebarend en met veel omhaal van woorden, zijn voetbalfilosofie ventileerde. Voor mij overbekende teksten, vol open deuren. Hij kon overtuigend lullen, dat moet ik hem nageven. En schreeuwen. Maar dat vond ik minder."

Brandts heeft het vermoeden dat er meer dingen speelden bij Hyballa. "Ik denk dat hij, al sprak hij het niet uit, jaloers op me was. Dat ik met PSV een heleboel successen had geboekt en de WK-finale had gehaald. Zelf heeft hij nooit bij een profclub gespeeld", stelt de voormalig assistent-coach van NEC onomwonden. Brandts verbaasde zich regelmatig

Brandts op WK benaderd voor omkoping: 'Hij noemde duizelingwekkende bedragen'

Ernie Brandts laat in zijn biografie 'Nooit natrappen', geschreven door Louis Bovee, weten dat hij tijdens het WK van in Argentinië benaderd werd om een opzettelijke fout te maken. Deze poging tot omkoping gebeurde tijdens de wedstrijd tegen Italië, die Oranje met won.

Roberto Bettega, destijds speler van Juventus en de directe tegenstander van Brandts, begon tijdens het groepsduel op de Oranje-international in te praten. "Bettega benaderde me", zegt Brandts in zijn biografie, waarvan passages in handen zijn van het Algemeen Dagblad. "'Brandts, Brandts! Laat me een keer scoren.' Hij riep allerlei bedragen, in lires en in dollars. Bedragen die er niet om logen. Pogingen tot omkoperij en Ruud Krol hoorde het."

Krol zei tegen Brands om er niet op in te gaan, maar Bettega wilde niet van ophouden weten. "'Laat mij scoren, Brandts, laat mij maken. Bij bereiken jullie toch nog de finale.'", vertelt Brands over de pogingen van de Italiaan. "Waarna hij opnieuw duizelingwekkende bedragen noemde. Ik deed alsof ik niets hoorde. De voorsprong veranderde niet meer. We haalden, als winnaar van de tweede groepsfase, de finale."

Nieuws

Oude glorie: Ernie Brandts

21 jun - Door: MD

Oude Glorie

Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:

Meer verhalen

Ernie (Ernstus, Wilhelmus, Johannes) Brandts wordt geboren op 3 februari

1 :WK) Wanneer je je verdiept in uw leven en voetbalcarrière kom je als eerste uit waar u bent geboren. Bent u geboren in Nieuw-Dijk of in Didam? Want zoals de informatie bekend is is Nieuw-Dijk topografisch onderdeel van de gemeente Didam.

EB) Ik ben geboren in Nieuw-Dijk dat is onderdeel van de gemeente Didam. Nieuw-Dijk is een dorpje van zo'n inwoners.

 

2 :WK)Wanneer u jong bent voetbalt u bij de amateurs van VV Sprinkhanen uit Nieuw-Dijk. Hoe oud was u toen daar met voetballen begon en welke elftallen heeft u daar doorlopen?

EB) In Nieuw-Dijk heb je de voetbalclub VV Sprinkhanen en bij Didam heb je DVC. Ik ben begonnen als 5-jarige. Mijn vader was een hele goede keeper, die hadden ze bij NEC gevraagd. Wij hadden thuis een brood en banketzaak en mijn opa zei "Toon want zo heette mijn vader jij blijft gewoon in de bakkerij want jij moet hier werken." Anders had mijn vader bij NEC toentertijd gezeten. Het zit dus wel een beetje in het bloed van mij. Ik ging toen naar de Sprinkhanen kijken, en dan ging ik achter de goal staan toen ik 5 jaar oud was. De ke