Epicurisme betekenis

Er wordt vaak gedacht dat ik de lof zing van exquise wijnen, luxegerechten en driesterrenrestaurants. Maar dat is een misverstand. Mijn beste gastronomische herinnering is die aan een aardbei uit de tuin van mijn vader. Een hedonist beleeft veel plezier aan het eten van dingen, maar niet omdat ze duur zijn. Een truffel kan evenveel genot geven als een hamburger met veel ketchup. [&#;] Het gaat mij om het pure plezier van het bestaan. De kunst van het hedonisme zit hem in het drinken van een glas water.
– Michel Onfray

In de verfilming van zijn boek De troost van de filosofie () wandelt Alain de Botton onder de stralende Turkse zon door het voormalige Oinoanda, ongeveer honderd kilometer ten westen van de stad Antalya. Te midden van honderden rotsblokken liggen daar de resten van een bijna tachtig meter lange, ruim drie meter hoge muur. Op deze muur heeft een bemiddelde inwoner, Diogenes van Oinoanda, omstreeks na Christus in vijfentwintigduizend roodgeverfde woorden de complete hedonistische filosofie van Epicurus laten aanbrengen.

Met aanstekelijk enthousiasme verhaalt De Botton over de wijze levenslessen van Epicurus en over de bedoelingen die zijn navolger Diogenes van Oinoanda met deze muur moet hebben gehad. Hij ziet die muur als een belangrijke vorm van tegenc

Meest recente berichten

Pierre Gassendi ( &#; )

De Fransman Pierre Gassendi ( &#; ) was een geestelijke uit Digne (Provence, Frankrijk), die van de &#;rehabilitatie&#; van Epicurus zijn levenswerk heeft gemaakt (JONES, ). Daarbij wordt in eerste instantie de fysica van Aristoteles als &#;leeg en waardeloos&#; ervaren en zet hij, als uitvloeisel van zijn benoeming aan de universiteit van Aix ( &#; ) zijn colleges op schrift: ‘Exercitationes Paradoxicae adversus Aristoteles’ (). Na zijn ontslag aan de universiteit (door de Jezuieten) reist hij naar Parijs en sluit vriendschap met Marin Mersenne (‘La Verite des sciences’, ).

Vanaf buigt zijn oppositie tegen Aristoteles zich om in enthousiasme voor de wetenschapsbenadering van Epicurus. Daarbij verzet hij zich tegen Cleomedes, astronoom uit de eerste eeuw v. C., die Epicurus afschilderde als het symbool van atheisme en hedonische lusten. In maakt hij een tocht door de Nederlanden en komt daarbij in kontakt met Golius, Puteanus, Heinsius, Vossius, van Helmont en met name zijn ontmoeting met Isaac Beeckman is van doorslaggevend belang geweest voor de ontwikkeling van zijn atoomtheorie (JOY, ).

In Parijs () wordt het schema voor zijn ‘Vita Epicuri’ op papier gezet (JONES, ):

&#;&#;&#;&#;&#;&#;&#;&#;&

Door Govert den Hartogh (Emeritus hoogleraar, Universiteit van Amsterdam)

Volgens Epicurus is het irrationeel om bang te zijn voor de dood. De dood kan ons immers niet schaden. Uiteraard niet zolang wij leven, maar evenmin als wij dood zijn, want dan kunnen wij überhaupt niet meer geschaad worden.

Zoals ik in een eerdere blog heb uitgelegd, zijn de meeste filosofen het er tegenwoordig over eens waarom dit argument niet opgaat. Het is juist dat de dood ons geen schade toebrengt, maar het kwaad van de dood bestaat in wat hij ons afpakt. Het is geen positief kwaad, ellende en narigheid, maar een negatief kwaad, gemis van het goede.

Ervaringen mislopen

Maar ook op dit antwoord aan Epicurus hebben de Epicureeërs in de Oudheid al een tegenargument geformuleerd. Of Epicurus daar zelf al mee kwam weten we niet, er zijn van hem maar heel weinig teksten overgeleverd. De oudste tekst waaruit we dat tegenargument kennen is het grote leerdicht Over de natuur van de dingen van de Romeinse dichter Lucretius (ca. 60 voor Christus), waarvan één manuscript in onverwachts voor de dag kwam.

Het klopt, aldus Lucretius, dat wij, als wij op een bepaald moment sterven, allerlei ervaringen mislopen, en wellicht meer positieve dan negatieve. Maar precies hetzelfde is het gevolg

Inleiding tot het gedachtegoed van de Griekse filosoof ( voor Christus) die het vermijden van lichamelijke pijn en geestelijke onrust als het hoogste goed beschouwde.

Inhoud: Non-fictie
Onderwerpen: Volwassenen: Biografie & Waargebeurd | Filosofie
Onderwerpen: Werken over filosofen; afzonderlijk | Epicurus
Taal: Nederlands
Ook beschikbaar als: Gedrukt boek

Meer informatie

Uitgever: Aspekt, Soesterberg
Verschenen
ISBN
Aantal pagina's
Omvang: 3,9 MB
Kenmerken: PDF
Aantekening: Met lit. opg., index

Epicurus

Voorwoord

Ik heb besloten om mijn werkstuk over Epicurus te doen, omdat zijn naam bij mij al enigszins bekend in de oren klonk. In heb wel eens wat over hem gelezen en op school is tijdens de levensbeschouwinglessen ook wel eens over hem verteld.

Zijn filosofie bevalt me ook wel. Als iedereen genot als uitgangspunt zou nemen, kon er toch alleen maar vrede heersen?

In dit werkstuk zal ik proberen een zo volledig mogelijk antwoord te geven op de vraag: “Wie was Epicurus en wat was zijn filosofie?”

Het was moeilijk om informatie over Epicurus bijelkaar te verzamelen. Uiteindelijk heb ik toch enkele bronnen kunnen vinden, maar daar stonden meestal maar korte stukken over deze filosoof in. Vandaar is mijn werkstuk niet zo uitgebreid, maar van de nodige informatie is het wel voorzien.
Ik denk dat het resultaat redelijk geslaagd is en daar hoop ik dus ook op.

Wie was Epicurus?

Epicurus leefde van – v. Chr. Zijn ouders (Atheense burgers) waren van eenvoudige afkomst en hadden zich op Samos gevestigd.
Hij interresseerde zich al vanaf zijn 14e in de filosofie en maakte daarom zijn studie niet af. Door veel mensen werd hij als de minst geeerbiedigde filosoof van de oudheid beschouwd, maar in de derde eeuw kreeg hij toch veel aanhang.
In –