Benedictus tekst

De abdijen waartoe wij, monniken en monialen, behoren zijn gegrondvest op de Regel van Benedictus.

Benedictus van Nursia () heeft een Regel voor monniken geschreven op grond waarvan hij als ‘vader’ van het westerse monnikenleven wordt beschouwd.

Voor een evenwicht in het geestelijke en lichamelijke ordent hij een juiste afwisseling van bidden en werken als het in het eigen levensonderhoud kunnen voorzien. &#;Ora et labora&#;, &#;bid en werk&#;, komt van zijn hand.

Naast de gehoorzaamheid aan de overste leggen wij, monniken en monialen van de Benedictijnse familie, ook de gelofte van gehoorzaamheid aan zijn Regel af. De Regel speelt niet alleen een belangrijke rol in ons leven, maar is ook een belangrijke inspiratiebron voor mensen die buiten het klooster op zoek zijn naar christelijke spiritualiteit.

Meer weten over onze heilige vader Benedictus en zijn Regel &#;

* * *

&#;Over de broederliefde zegt de Regel, dat de broeders elkander moeten dienen en niemand mag dan ook ontslagen worden van de keukendienst, tenzij hij ziek is of in beslag genomen door bezigheden van groot belang. Want dit is een bron van rijke beloning en liefde (caritas).’
RB 35,

Welkom <- | -> De Regel van Benedictus

Don van der Putten
De biografische gegevens van Benedictus van Nursia zijn beperkt. De heilige wordt desondanks gezien als de vader van het kloosterleven. Hij werd geboren in Nursia (in Umbrië, Italië). In zijn tienerjaren voegde hij zich bij een groep kluizenaars. Later stichtte hij zijn eigen gemeenschap in Monte Cassino. Het meest bekend is hij vanwege zijn Regula Benedicti, de regel van Benedictus. Dit was in de Middeleeuwen de meest invloedrijke leefregel voor monniken. In verklaarde paus Paulus VI Benedictus tot patroonheilige van heel Europa.

Jeugd en leven van Benedictus

Benedictus werd geboren rond het jaar na Christus in Nursia. Hij kwam uit een adellijke familie en genoot een goede opvoeding. Hij had één zuster, Scholastica, die een belangrijke rol speelde in zijn leven. Voor zijn opleiding reisde hij naar Rome, waar hij zag hoe veel jongeren het verkeerde pad kiezen. Hier kwam hij tot de conclusie: hij moest zijn leven aan God wijden. Hij trok zich terug in eenzaamheid, achtereenvolgens in Enfide en Subiaco. Daar, in Subiaco, legde hij de basis voor een aantal kloostergemeenschappen die op zijn Regel gebaseerd waren. Het jaar van overlijden is niet zeker, maar ligt vermoedelijk rond het jaar

Bronnen ove

Benedictus van Nursia leefde in de zesde eeuw in Italië. Hij stierf rond Hij zocht God langs de weg en onder geleide van het evangelie. Aanvankelijk leidde hij een kluizenaarsleven, maar algauw schaarden zich een aantal volgelingen om hem heen en organiseerde hij de eerste Benedictijnse gemeenschappen. Uiteindelijk ging hij zich vestigen in Montecassino, tussen Rome en Napels.

Daar schreef hij zijn bekende Regel voor Monniken. Al hield deze Regel rekening met voorafgaande regels, toch draagt hij duidelijk het stempel van de persoonlijkheid van Sint Benedictus.

Men zou deze Regel, die enkele gedragsnormen voor de monniken bepaalt, een soort korte samenvatting van het evangelie kunnen noemen. Man of vrouw, eender wie God zoekt, kan er een evenwichtig levensprogramma in vinden : gebed (gemeenschappelijk en persoonlijk) – werk – broederlijke gemeenschap en zorg voor de anderen. Aanpassingsvermogen en discretie kenmerken deze Regel, evenals oprechte bezorgdheid en eerbied voor de persoonlijkheid van de mensen en het zich schikken naar concrete omstandigheden.

In de negende eeuw werd de Regelin heel het Westen dé regel bij uitstek. Daarom wordt de Heilige Benedictus de patriarch van de westerse monniken genoemd.

Hij is één van de patronen van heel Europa.

ANDERE AFBEELDINGEN V

HEILIGENKALENDER

Er is uit zijn eigen leven weinig bekend, maar we kennen zijn kloosterregels die hij opstelde voor de orde der benedictijnen en een biografie die een halve eeuw na zijn dood is opgesteld.
Benedictus zag in in het Italiaanse Nursia het levenslicht en probeerde een studie rechten in Rome. Maar hij was niet gecharmeerd van de welig tierende corruptie in Rome, zodat Benedictus besloot als kluizenaar verder te leven. Eerst bewoonde hij een spelonk nabij Subiaco, maar groepje ongeorderde christenen boden hem het leiderschap van hun sekte aan. Benedictus moest toch al snel weer de bergen invluchten omdat deze lieden niets moesten hebben van zijn opgestelde tucht, dagroosters, bid- en werktaken. Een poging tot vergiftiging was zijn deel.
Een nieuwe taak diende zich spoedig aan. Meer serieuze christelijke jongeren sloten zich bij hem aan en dit gaf aanleiding om de zaken in andere banen te leiden. Er kwamen 12 gemeenschappen met eveneens 12 monniken met één leider. Omdat alleen bidden en bedelen volgens Benedictus niet tot de maatschappelijke verworvenheden behoorden om tot God te komen, was zijn regel: Bid en werk. Elke afdeling moest in zijn eigen onderhoud voorzien. Dus eigen onderwijs verzorgen, eigen broodwinning in werkplaatsen of landbouw en ook

Beste broeders en zusters,

Vandaag zou ik willen spreken over de heilige Benedictus, grondlegger van het westerse monnikendom en ook beschermheilige van mijn Pontificaat. Ik begin met een woord van de heilige Gregorius de Grote, die over de heilige Benedictus schrijft: “dat de man Gods temidden van al de wonderen waarmee hij in de wereld straalde, niet minder schitterde door de welsprekendheid waarmee hij zijn leer wist uit te leggen” . Deze woorden schreef de grote Paus in het jaar ; de heilige was nog geen 50 jaar dood en leefde nog in de herinnering van de mensen en vooral in de bloeiende religieuze Orde die hij Stichtte. Met zijn leven en zijn werk heeft de heilige Benedictus van Norcia een fundamentele invloed uitgeoefend op de ontwikkeling van de Europese beschaving en cultuur.

De belangrijkste bron over zijn leven is het tweede boek van de van de heilige Gregorius de Grote. Het is geen biografie in de klassieke betekenis. Hij wilde volgens de opvattingen van die tijd aan de hand van het voorbeeld van een concreet iemand - om precies te zijn van Benedictus - de opgang naar de toppen van de contemplatie toelichten, zoals die kan worden gemaakt door wie zich aan God overgeeft. Hij geeft ons met andere woorden een model van het menselijk leven als een opgang naar